De visch Ik wierp mijn hengel in het water. De vis beet, en ik ving de vis. Ik doodde de vis, ik kookte de vis, Ik at de vis, de vis at mij. De vis was giftig, ik moet sterven. De vis groeit in mij, ik verminder. Zijn bek bijt Lees meer…
Dat kon natuurlijk niet missen: een maandgedicht uit de recent gepubliceerde bundel ‘Dorp bij Zomeravond’, een van de tien vroegste gedichten van Willem de Mérode (beginnerspoëzie). Ik kies voor een gedicht dat Willem de Mérode schreef op 20 juli 1907, genaamd ‘stil zijn’. Het is alsof hij wist dat hij Lees meer…
Voor deze maand heb ik gekozen voor het gedicht De wijnstok. De druiven zijn gerijpt en geplukt; er kan wijn worden gemaakt. Als u het gedicht lastig vindt, bedenk dan dat het de wijnstok zelf is die u hoort bidden. De wijnstok Aan uwen sterken muur gestut, Voor allen guren Lees meer…
Voorjaar In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn Lees meer…
De narcis De wereld werd zeer zuiver en zeer groot, Toen schemering de bleeke lucht vervulde. En liefelijker vlamde de vergulde Bloem in het donker hoekje bij de sloot. Er zijn maar enkelen die haar genaken, Zij lokt niet en zij weert niet, maar wie kwam, Wordt priester van haar Lees meer…
DE PLUK Een dag in ’t najaar zal het zijn Van blauwe lucht en zonneschijn ‘k Rust aan den warmen heuvelrand En overschouw het brandend land En zie, hoe Gij U rekt en bukt En vruchten in den bongerd plukt Dan treedt Gij toe en toont mij ’t rood Van Lees meer…
DE NACHTEGAAL Ik wist niet dat de nachtegaal Zijn leven door in zuivren haal De nachten reit aan nachten Door vreugdes teedre klachten Ben ik tot heden doof geweest Of bleef het jaarlang winter? Nu hoor ik hier en ginder Zijn jubelend tempeest. In schemergrijzen schaûw vergaat Het grauw van Lees meer…
DE ROZELAAR Deze kleine rozelaar, O wat geeft hij zich een moeite Om tot zijnen eersten bloei te Komen, o wat valt het zwaar Deze prachtig perlemoeren Blaadjes, fulpen en ovaal, Uit te vouwen, om te voeren Tot een ronde roode schaal, Vol van stilte en licht, en geurend Zalig Lees meer…
In den Tuin Geldersche rozen met hun koele Ballen lichten den hemel toe. Seringen waaien paarse zoele Geurige schaduwen, gril en moe. Aan tengre boompjes, haast nog schuil, De witte zuiverheid der rozen; Midden in hun half open tuil Besluiten zij hun schuchter blozen. In de doorgonsde donkerheid Van ’t Lees meer…
DE DISTEL Van top tot teen één wapen Staat hij in strengen dos. En trots versiert zijn slapen De roode vederbos. Hij wordt van elk gemeden En weert een ieder af. Hij strekt zijn straffe leden Naar Die hem ’t leven gaf. ‘Gij deed mij ’t al ontberen, Wat andren Lees meer…