Vredigheid, schoonheid, wreedheid, dood en vrijheid verzameld in een paar strofen. Prachtig vind ik de definitie ‘Bol vol boos venijn’ … De spin O kunstenaar, die onbekommerd Uw wezen aan de wereld toont, Waar zonneluwte heerscht of ’t lommert, In zelfgeschapen woning woont; Ze is luchtig, los, de winden waaien Lees verder…
Is er een tweestrijd gaande? Moet er op een kruising een moeilijke keuze worden gemaakt? Menschenlot De nacht grenst aan den dag, en aarde aan hemel Er is geen scheidslijn tussen deze twee. Geen niemandsland bevindt zich tussen beide Waarin wij ons neutraal bezinnen kunnen En ons toekomstig woonoord vrij Lees verder…
Lijden voor liefde. Liefde is er geen ander pad? Liefde, is er geen ander pad, Dan door leed tot u te komen? Hebt gij nooit een hart tot u genomen, Dat zijn bitterheid nog niet geleden had? Moet een elk de vuren vlam Uwer heilgenade zengen? Kunt gij die slechts Lees verder…
De betekenis van dit gedicht kun je zoeken in de liefde, in het niet buiten een bepaalde geliefde kunnen. Dat kan over een mens gaan, over het geloof of misschien over God zelf. In mijn interpretatie bedoelt De Mérode met de laatste versregel dat je je kunt bezeren aan (de Lees verder…
Pas schreef ik een artikel over de koudegolf in de winter van 1708/1709. Mensen konden toen van Venetië naar het vasteland over de bevroren lagune. In heel Europa was het bar en bar koud. Even zoeken wat De Mérode over vrieskou schrijft … en zo stuitte ik op dit mooie, Lees verder…
Voor deze maand heb ik gekozen voor het gedicht De wijnstok. De druiven zijn gerijpt en geplukt; er kan wijn worden gemaakt. Als u het gedicht lastig vindt, bedenk dan dat het de wijnstok zelf is die u hoort bidden. De wijnstok Aan uwen sterken muur gestut, Voor allen guren Lees verder…
Enkele jaren geleden kocht ik de bundel ‘De levensgift’ en tot mijn verrassing staan de data waarop de gedichten zijn geschreven er met potlood in vermeld. Bovendien zijn alle gedichten voorzien van een titel. Het gedicht ‘Het schrift’ komt uit deze bundel. Ik kon juistheid van de data verifiëren aan Lees verder…
De narcis De wereld werd zeer zuiver en zeer groot, Toen schemering de bleeke lucht vervulde. En liefelijker vlamde de vergulde Bloem in het donker hoekje bij de sloot. Er zijn maar enkelen die haar genaken, Zij lokt niet en zij weert niet, maar wie kwam, Wordt priester van haar Lees verder…
I – ITALIA Sonnettencyclus (I t/m XII) over Italië Wat kent mijn hart van u dan enkle steden, Een landschap, een flard lucht, van hitte teêr, En overal: het aanschijn van den Heer, Zooals uw vroomste zonen Hem beleden! En langzaam is mijn aandacht weggegleden Naar tijden vol van werelds Lees verder…
DE NACHTEGAAL Ik wist niet dat de nachtegaal Zijn leven door in zuivren haal De nachten reit aan nachten Door vreugdes teedre klachten Ben ik tot heden doof geweest Of bleef het jaarlang winter? Nu hoor ik hier en ginder Zijn jubelend tempeest. In schemergrijzen schaûw vergaat Het grauw van Lees verder…