Op den toren Ik sta gebogen over ‘t ijzren hek, Dat slank en koel zich om den top-trans windt En door gesloten-openheid de wind Laat waaien tot in ‘t duister luid vertrek. En nu de klaren koopren klepel klept, Roept wind, als immer reede rijksheraut, De uren over ‘t land, Lees meer…
DE MUUR Hij is de sterkte van zeer velen, Die allen hun geduld en kracht Tezamen doen en samen deelen, En worden één onwrikbre macht. De klinkers rusten en zij dragen, De mortel scheidt en zij verbindt. En schoon het fundament moet schragen De siertop pronkt in zon en wind. Lees meer…
BRUSSEL – I Groote Markt Gul en kunstzinnig is het volk geweest, Statig van bouw en prachtig blauw van oogen, Die gretig-wijd het gouden zonlicht zogen, Geestig van zin en zinnelijke van geest Hun huizen zijn als vrouwen op een feest, Voornaam en moe, iets tot elkaar gebogen, Met rag Lees meer…
MARTINITOREN Rondom zijn voet een rosse schijn, Waardoor de regendruppels stoven En zwaar en traag daarboven Het zwart geheim Der stijging in de donkerten verloren Tot waar, een vuren knop, De lichte top Dreef op de hooge duisternis. – Ontzaglijk in zijn vreemde luister is Het wezen van den nachtelijken Lees meer…