De eerste jacht De blanke buks beeft in zijn handen.Zijn vingers trillen aan den haan.Honderd maal loert hij in de laan,Zoo hunkert hij om los te branden. De mannen, koel bereeknend, staanRustig achter de loovren wanden.Hij voelt hun gulle spot als schande:“Dat jog schiet straks nog grof wild aan!” Het Lees verder…
De goudvisschen De Zoon des Hemels heeft mijn hart verheugd.Vanmorgen bracht, gehuld in groene zijde,Zijn kamerheer een porceleinen vijver,Een groote kom, waarlangs glazuren lotusEn riet en lentelijke bamboe rankt.Ademloos schouw ik ’t binnenzijdsche wonder:Drie visschen, goud geschalied, van gespikkeld zilver,Zwart mozaïek dat vuur wordt en weer nacht is,Staartsterren laaien langs Lees verder…
Let op het contrast dat De Mérode in de laatste twee dichtregels schetst. Snelheid gevangen in weerspiegeling. Vita nuova Het is nog iets troebel (de wallen zijn kaal), Het water in het nieuwe kanaal. Het moet nog helder worden en blinken, Stroomende moet er veel verzinken. De meeuw, zich spiegelend Lees verder…