De schat van duizend kinderharten Mij is de schat van duizend kinderharten,Mij is de jonge toegenegenheidVan oogen, iedren morgen nieuw verblijd,Hun luide vreugde, die elk leed durft tarten. Elk lachje dat er in hun oogen rijst,Schenken zij gul en gaarne weg en blij.Ik min hen allen, allen minnen mij.Daar is Lees meer…
Een strofe uit de bundel ‘De rozenhof’. De titel ‘gemis’ is door mijzelf gekozen. Gemis Hoe achterhaal ik wat ik heb gemist? Mij baat noch snelle ren noch vlugge list. Al ’t ongenoten heil aan mij verschreven Hebt met een veeg Gij van uw lei gewischt. Uit: De rozenhof (16-03/14-10-1924), Lees meer…
Over verlangen en onmacht. Verbeiden Ik weet, dat gij niet komen zult, En wacht tóch op uw komen. En mijn verbeidend ongeduld Waakt nog in diepste droomen. Ik lig en slaap, en, onbewust Hoor ik op elk geruchten En beef vervaard naar de ijdlen lust Der nadrende genuchten. Geen wind Lees meer…
Ik houd van niets zooveel dan van uw handen Ik min u heel en al: uw mond, uw haar, Uw oor, een kleine schelp met roze randen; Uw oogen, als een avondlucht zoo klaar, Maar meer nog houd ik van uw blanke handen. Uw handen zijn zoo zacht en Lees meer…
Gaat geluk niet altijd over de liefde? Geluk Nu zal ik voor altijd gelukkig zijn En zingend door de luide wereld zwerven. Wat is het leven zoet, en ach, te sterven Van u bemind, heeft nog een lichten schijn. Boven ons brandt de zon den hemel rein En wentelen de Lees meer…
De naïviteit van de jeugd. Jong, enthousiast en zonder zorgen. De Mérode ziet de prille seksualiteit die in het verschiet ligt, al bijna aan te raken. Ik vind het nogal een ondeugend gedicht en moet onwillekeurig denken aan ‘De spinario’, de doornuittrekker. ‘The blue boy’ Ik draag het leven in Lees meer…
Een idyllische foto van een nogal wit gezinnetje, maar het past wel … Het kind Toen zij besloten één te zijn En bloed en leven te vermengen, Kwam er een zachtheid in hun zengen, Of er een zingende fontein Koelte verstuivelde over rozen. Hun diepste wezen, transparant, Tot stralend licht Lees meer…
Lijden voor liefde. Liefde is er geen ander pad? Liefde, is er geen ander pad, Dan door leed tot u te komen? Hebt gij nooit een hart tot u genomen, Dat zijn bitterheid nog niet geleden had? Moet een elk de vuren vlam Uwer heilgenade zengen? Kunt gij die slechts Lees meer…
Hopend op meer. Wachtende Nog dezen avond zult gij tot mij komen. Tusschen ons beiden is een ijle sfeer Van liefde, vreezen, en vertwijfelingen, En het zal zijn als immer, en niets meer. Ik mag uw handen nemen, en mijn oogen Zullen verwaasd en brandend naar u zien. En als Lees meer…
Lente in de lucht … Je haar Nu denk ik aan het geuren van je haren, Toen ‘k mijn gezicht in ’t zijig goud verborg, En als je handen dan met groote zorg Voelden, hoe vreeselijk verward ze waren, Lachte ik en liet mijn lippen zoetjes glijden Langs ’t leuke Lees meer…