Shakespeare Hij kende ’t schoon beweeg van edelvrouwen, Van koningen en dartel ambachtsvolk; Van minnenden en sluipers met de dolk In drukke stad en vredige landouwen. Bij glans van maan en flakkrende flambouwen, Onder den schijn van zon, in regenwolk, Bij feest, op kerkhof, bij den heksenkolk, Durfde hij levens Lees verder…
WOORDEN Men weet niet hoe dit is, dat woorden Toekomen en zij zijn bereid Om de geruchten die zij hoorden Daad te doen zijn en werklijkheid. Zij hebben zich stil volgezogen Met geur en kleur, contour en klank En zijn als vogels opgevlogen En rusten op het vers als bank Lees verder…
SONNET Zooals een man een keten van fijn goud Wil uit een grote gave plaat gaan drijven, En dag aan dag zich diep gebogen houdt Over zijn werkt, dat moeilijk wil beklijven, En toch geen tijd en arbeid hem berouwt, Zijn moeheid wil met luchten zang verdrijven, Dan is de Lees verder…
DICHTEN Denkt gij dat dit gelukkig maakt, Dichten en eenzaamheid? en noodig Te hebben wat gij overbodig Noemt en als tijdverbeuzlen laakt? Het is stilzitten in zonneschijn, En den wind voelen, en den regen Nastaren, en den hemel tegen Vliegen als vogel, en aan strakke lijn Teruggetrokken worden, en de Lees verder…