De goudvisschen De Zoon des Hemels heeft mijn hart verheugd.Vanmorgen bracht, gehuld in groene zijde,Zijn kamerheer een porceleinen vijver,Een groote kom, waarlangs glazuren lotusEn riet en lentelijke bamboe rankt.Ademloos schouw ik ’t binnenzijdsche wonder:Drie visschen, goud geschalied, van gespikkeld zilver,Zwart mozaïek dat vuur wordt en weer nacht is,Staartsterren laaien langs Lees verder…
Het feest De lentenevels stijgen uit de vijvers.De schaduwen van riet en boomen groeien.Schaduw en nevel worden tot een wade,De nacht bedekt den hemel voor ons oog. Mijn vriend heeft aan een vrouw voor jarenTrouw en verbintenis beloofd, en hedenStaan tusschen ons zijn woorden als een muur.Wij zijn bijeen en Lees verder…
Het monnikje tot Maria Voor Wilma Jonkvrouw, misschien vindt gij mijn woorden boud, Maar laat ze voor uw voeten mogen sneeuwen Als rozen en daar bloeiend blijven, eeuwen Aan eeuwen, als uw Zoon aan ’t dorre hout. Ach, beeldeken van donker eikenhout, Ze omsjilpen u slechts als de jonge spreeuwen Lees verder…
Een criticus Hij is de beste van de epigonen.Zijn verzen zijn, helaas, wel niet veel zaaks,Maar hij weet uiterst scherp al het mismaaktsIn ’t broddelwerk der broeders aan te tonen. Als Vestdijk of Ter Braak heeft voorgekauwd,Begin zijn taaie slijmerige kwijlen.HIj vult een serie christelijke teilen.‘Smakelijk eten’ en ‘wèl zij Lees verder…
Hoogtijden – I Kerstnacht Wij weten wel, dat Gij geboren zijt,En hulploos in een kribbe ligt en schreit;En toch, wij gaan met aarzelende voeten,U te begroeten. Wij schrokken huivrend op: dit is Uw nacht!Ons luchtig hart had niet op U gewacht.Nu kunnen wij met tuchtelooze zinnenU niet beminnen. Uw ster Lees verder…
De valsche getuige Zijn woord getuigt van anderer bekeering. Hij rookt geen sigaret, maar drinkt wel wijn. Zijn onsoliede ziel is een legeering Van waarheid, weelde, strenge ascese en schijn. Hij vindt in ieder godsdienst iets ter leering Maar wil ’t liefst in de conventikels zijn. De kerk eischt hart Lees verder…
Laatste update op 25 december 2018 Ontmoeting Zij kwam hem tegen vlak bij huis. Hij tikte vriendlijk op haar schouder, En zei, het klonk als zeegeruisch: Doe wat nog moet, want gij wordt ouder. En zij: mijn huis is lang bereid Ik weet, wien alles zal behooren. En? Wou hij Lees verder…
Een strofe uit de bundel ‘De rozenhof’. De titel ‘gemis’ is door mijzelf gekozen. Gemis Hoe achterhaal ik wat ik heb gemist? Mij baat noch snelle ren noch vlugge list. Al ’t ongenoten heil aan mij verschreven Hebt met een veeg Gij van uw lei gewischt. Uit: De rozenhof (16-03/14-10-1924), Lees verder…
San Marco Als uw bloode driestheid durfde erkennen, Dat wij samen in den hemel waren, Zou ik dan ’t gemeen geluk niet loven Van dit zaligheid-doordrenkt bestaan? Warm is de aarde onder onze voeten, Hoog reikt ’t gras als toen wij kindren waren. Onze monden werden zoet van honing Die Lees verder…
Een mooi sonnet over hoe een beetje aandacht voor je naaste tot iets moois kan leiden. De doove vrouw Zij zat te sluimren in het ijl prieël Van ’t kroegje, waar wij wijn te drinken vroegen. Ze ontwaakte en zag verbaasd en met genoegen Hoeveel wij joegen door de jonge Lees verder…