De peer O peer, o gulden flesscheVol sap, versneeuwde gloed,Doorhonigd moes van bessen,Schuim van jong druivenbloed.O koelgestelde spijze! Hoe noem ik wat ik proef,Uw smaak, uw geur? En wijzeNog nagenietend prijze?Eenzaam geluk, dat lijzeZwaar wordt en droef ! Verschenen in Kaleidoscoop (1927, 1931-1936), geschreven op 24 september 1932
Pharao Volkeren hebben zich ontzet gebogen.Ik nam hun vleesch en bloed, hun moeilijk weenen,Om aan mijn naam den donkren glans te leenenDie sloeg uit hun gebroken woedende oogen. Mijn groote dood werd langzaam opgetogenDoor hun klein sterven, als muurvaste steenenStapelde ik hun angsten om mij henen,En stierf als zij, maar Lees meer…
De schat van duizend kinderharten Mij is de schat van duizend kinderharten,Mij is de jonge toegenegenheidVan oogen, iedren morgen nieuw verblijd,Hun luide vreugde, die elk leed durft tarten. Elk lachje dat er in hun oogen rijst,Schenken zij gul en gaarne weg en blij.Ik min hen allen, allen minnen mij.Daar is Lees meer…
Een peppel is een oer-Hollandse populier. Via de website Groen natuurlijk leer je waar die naam vandaan komt: “Populus is het Latijnse woord voor ‘volk’. De Romeinen noemden hem zo omdat het ritselen van het blad hen deed denken aan het gemurmel van een mensenmassa. Ook de Grieken zagen het Lees meer…
Laatste update op 26 oktober 2019 Familiedag Van heinde en verre komt de sippe saâm,Een dag per jaar, om met elkander te eten,En op te rakelen wat moet vergetenDer vaadren veeten en hun eigen faam. Zij smullen lang van ’t hartig nagerechtEn lasteren met argloos om zich schouwen.Bij veel betuigingen Lees meer…
De Mérode droeg het gedicht ‘De brief van den doode’ op aan de overleden J.K. van Eerbeek. De Mérode kreeg daadwerkelijk een brief van Van Eerbeek toegestuurd, maar dat gebeurde jaren na de dood van Van Eerbeek. Na zijn dood vond zijn zus die brief, die al enkele jaren oud Lees meer…
De eerste jacht De blanke buks beeft in zijn handen.Zijn vingers trillen aan den haan.Honderd maal loert hij in de laan,Zoo hunkert hij om los te branden. De mannen, koel bereeknend, staanRustig achter de loovren wanden.Hij voelt hun gulle spot als schande:“Dat jog schiet straks nog grof wild aan!” Het Lees meer…
De goudvisschen De Zoon des Hemels heeft mijn hart verheugd.Vanmorgen bracht, gehuld in groene zijde,Zijn kamerheer een porceleinen vijver,Een groote kom, waarlangs glazuren lotusEn riet en lentelijke bamboe rankt.Ademloos schouw ik ’t binnenzijdsche wonder:Drie visschen, goud geschalied, van gespikkeld zilver,Zwart mozaïek dat vuur wordt en weer nacht is,Staartsterren laaien langs Lees meer…
Het feest De lentenevels stijgen uit de vijvers.De schaduwen van riet en boomen groeien.Schaduw en nevel worden tot een wade,De nacht bedekt den hemel voor ons oog. Mijn vriend heeft aan een vrouw voor jarenTrouw en verbintenis beloofd, en hedenStaan tusschen ons zijn woorden als een muur.Wij zijn bijeen en Lees meer…
Het monnikje tot Maria Voor Wilma Jonkvrouw, misschien vindt gij mijn woorden boud, Maar laat ze voor uw voeten mogen sneeuwen Als rozen en daar bloeiend blijven, eeuwen Aan eeuwen, als uw Zoon aan ’t dorre hout. Ach, beeldeken van donker eikenhout, Ze omsjilpen u slechts als de jonge spreeuwen Lees meer…