Teleurgestelde verwachting Het onweer maakte loom van leden.Ik dacht: het is de ouderdomEn liep wat ingezakt en kromEn wenste: was het maar geleden. De buurman groette diep tevredenEn dacht: die wordt gauw opgeruimd.‘k Heb lang om zijn bezit geschuimd.Wat mij betreft haalt hij hem heden. Hij trok een pas bekeerd Lees meer…
Christelijk leven Het gaat niet om een snelle slag,Die wordt gewonnen of verloren.Wij moeten levenslang ‘t bekorenVerwinnen, dag aan dag. Men kan niet boemelen, en bidden:O Heer, maak alles wel!Wees gij gedurig in ons midden! –Dat is de hel. Want dan is Hij met zijn verschrikkenEn toren ons zeer nabij.Maak Lees meer…
De operatie Hij nam het mes, en sneed zo zeker,Dat zij eerst slechts een rilling voelde,Die scherper werd, en kil, en woeldeDiep in haar wezen, en het weekeTrillende hart aanraakte en bonzenDeed als de zware doodenklok,En uit haar ‘t leven met een schokWegstiet … Ze ontwaakte uit een gonzen,Dat suizen Lees meer…
Een dorpsjongen ’t Land is een uitzicht van den toren groot Als ’t feestdag is; gewoonlijk, in de week, Zoo ver als vader door het venster keek; Daarbinnen ligt de wereld en haar nood De sloome zorg voor zéker daaglijksch brood; De kerk met krachtherstel door dutje en preek; En Lees meer…
De landlooper Is het zoo erg dat ik geen koopman ben Of dominee? moet ge u voor mij geneeren? Ben ‘k sjofel? Een minister dien ik ken Zit niet veel netter in zijn nette kleeren. Ons stoflijk hulsel leggen wij straks neer. Nu dan, ik ben er werklijk druk mee Lees meer…
In hem leven wij Zeer onverschillig zijn de dagen nu: De regen en het ruischen van de boomen, En zon, en menschen die meelijdend komen, De pijnen, en de angsten en de droomen, Want alle dingen worden weggenomen, Er is alleen licht tusschen mij en U. En dit beroert me Lees meer…
Elisabeth Er leefde in haar een heimelijke hoop, Dat zij nog eens een schoonen zoon zou baren, En toen haar man intrad met wilde haren, En nederviel en op zijn knieën kroop, En kuste, als een hond, haar rimpelhanden, En sprak, zag zij den engel in zijn stem, En plotseling Lees meer…
Engelenzang Wachtengelen, die nederschouwden Naar de bewaasde wereldkust, Verkondigden: ’t is of iets blauwde Op ’t gele zand: Maria rust. En later : ze is ter stad gereden Met Jozef, maar men weert hen bot. En weder: zij zijn ingetreden En rusten in de Jammergrot. En plotseling: heel klein te Lees meer…
Uw naam Wanneer mijn lied mag leven na mijn dood, Zal onze liefde niet vergeten wezen. Ons zwakke hart mag voor het sterven vreezen, Maar nooit vergaat wat zuiver is en groot. De wereld wentelt zich in stillen nood, Wijl stormen licht woest aan de kim ontstegen. Wij zien den Lees meer…