San Marco Als uw bloode driestheid durfde erkennen, Dat wij samen in den hemel waren, Zou ik dan ’t gemeen geluk niet loven Van dit zaligheid-doordrenkt bestaan? Warm is de aarde onder onze voeten, Hoog reikt ’t gras als toen wij kindren waren. Onze monden werden zoet van honing Die Lees verder…
Een mooi sonnet over hoe een beetje aandacht voor je naaste tot iets moois kan leiden. De doove vrouw Zij zat te sluimren in het ijl prieël Van ’t kroegje, waar wij wijn te drinken vroegen. Ze ontwaakte en zag verbaasd en met genoegen Hoeveel wij joegen door de jonge Lees verder…
Laatste update op 14 oktober 2018Het gedicht ‘De boerenjongen’ verscheen in het tijdschrift ‘Stemmen des tijds’ in 1920. Het werd gebundeld in ‘Het heilig licht’. De boerenjongen Hoe zou zijn wezen anders kunnen zijn? Dit land was eeuwenlang in zijn geslacht. Zijns is hun moeite en heerlijkheid en macht, ’t Lees verder…
Laatste update op 19 augustus 2018Kunstschilder Johan Dijkstra en zijn vrouw raakten via De Ploeg bevriend met schrijver en dichter Willem de Mérode. In 1924 maakte hij voor het boek Ganymedes van De Mérode vijf houtsneden, waaronder Ganymedes als schenker der goden. De expressionistische houtsneden zijn met opzet wat primitief. Lees verder…
Laatste update op 30 juli 2018Ik denk bij dit gedicht vooral aan het libro d’oro zoals men dat in Venetië kende. De adel werd daar ingeschreven. Hieronder zie je rechts een afbeelding met het gedicht in het handschrift van De Mérode. Het stamboek In een register had hij opgeschreven Den Lees verder…
Laatste update op 19 augustus 2018De naïviteit van de jeugd. Jong, enthousiast en zonder zorgen. De Mérode ziet de prille seksualiteit die in het verschiet ligt, al bijna aan te raken. Ik vind het nogal een ondeugend gedicht en moet onwillekeurig denken aan ‘De spinario’, de doornuittrekker. ‘The blue boy’ Lees verder…
Een “mannelijke” tegenhanger van het gedicht ‘Het oude meisje‘ dat ik in 2009 als maandgedicht plaatste. De oude jongeman Hij weet ’t niet, maar is een der onbegeerden, die egoïstisch worden en jaloers. Ze suggereren dat hen niets ontbeerde, en zijn verlegen, links, en lichtelijk boers. Hij stopt zich vol Lees verder…
Een idyllische foto van een nogal wit gezinnetje, maar het past wel … Het kind Toen zij besloten één te zijn En bloed en leven te vermengen, Kwam er een zachtheid in hun zengen, Of er een zingende fontein Koelte verstuivelde over rozen. Hun diepste wezen, transparant, Tot stralend licht Lees verder…
Is er een tweestrijd gaande? Moet er op een kruising een moeilijke keuze worden gemaakt? Menschenlot De nacht grenst aan den dag, en aarde aan hemel Er is geen scheidslijn tussen deze twee. Geen niemandsland bevindt zich tussen beide Waarin wij ons neutraal bezinnen kunnen En ons toekomstig woonoord vrij Lees verder…
De gravin Zij zat voor ’t hooge venster naast haar gade. Hun pages speelden op ’t beschaduwd plein En schoten door de stralen der fontein En in de boomen rond de esplanade. Eén hief lachend ’t gelaat ter kemenade En bloosde, toen hij zag, hoe zij den wijn Nam, de Lees verder…