Tsjaikofski’s symphonic pathetique en Van der Weyden’s Philippe de Croy Ter herinnering aanMaandagavond 4 Oct.1926 De zaal lag schemerig en heet En het publiek hijgde als een dier, Dat sterven vreest, en, vreezend, schier Het moeizaam ademen vergeet. Want als een oerbegin van leed en vreemde onbegrepenheid Steekt op een Lees meer…
Pharao Volkeren hebben zich ontzet gebogen.Ik nam hun vleesch en bloed, hun moeilijk weenen,Om aan mijn naam den donkren glans te leenenDie sloeg uit hun gebroken woedende oogen. Mijn groote dood werd langzaam opgetogenDoor hun klein sterven, als muurvaste steenenStapelde ik hun angsten om mij henen,En stierf als zij, maar Lees meer…
Familiedag Van heinde en verre komt de sippe saâm,Een dag per jaar, om met elkander te eten,En op te rakelen wat moet vergetenDer vaadren veeten en hun eigen faam. Zij smullen lang van ’t hartig nagerechtEn lasteren met argloos om zich schouwen.Bij veel betuigingen van vol vertrouwenWordt ieder op zijn Lees meer…
De Mérode droeg het gedicht ‘De brief van den doode’ op aan de overleden J.K. van Eerbeek. De Mérode kreeg daadwerkelijk een brief van Van Eerbeek toegestuurd, maar dat gebeurde jaren na de dood van Van Eerbeek. Na zijn dood vond zijn zus die brief, die al enkele jaren oud Lees meer…
De eerste jacht De blanke buks beeft in zijn handen.Zijn vingers trillen aan den haan.Honderd maal loert hij in de laan,Zoo hunkert hij om los te branden. De mannen, koel bereeknend, staanRustig achter de loovren wanden.Hij voelt hun gulle spot als schande:“Dat jog schiet straks nog grof wild aan!” Het Lees meer…
Een criticus Hij is de beste van de epigonen.Zijn verzen zijn, helaas, wel niet veel zaaks,Maar hij weet uiterst scherp al het mismaaktsIn ’t broddelwerk der broeders aan te tonen. Als Vestdijk of Ter Braak heeft voorgekauwd,Begin zijn taaie slijmerige kwijlen.HIj vult een serie christelijke teilen.‘Smakelijk eten’ en ‘wèl zij Lees meer…
De valsche getuige Zijn woord getuigt van anderer bekeering. Hij rookt geen sigaret, maar drinkt wel wijn. Zijn onsoliede ziel is een legeering Van waarheid, weelde, strenge ascese en schijn. Hij vindt in ieder godsdienst iets ter leering Maar wil ’t liefst in de conventikels zijn. De kerk eischt hart Lees meer…
San Marco Als uw bloode driestheid durfde erkennen, Dat wij samen in den hemel waren, Zou ik dan ’t gemeen geluk niet loven Van dit zaligheid-doordrenkt bestaan? Warm is de aarde onder onze voeten, Hoog reikt ’t gras als toen wij kindren waren. Onze monden werden zoet van honing Die Lees meer…
Een mooi sonnet over hoe een beetje aandacht voor je naaste tot iets moois kan leiden. De doove vrouw Zij zat te sluimren in het ijl prieël Van ’t kroegje, waar wij wijn te drinken vroegen. Ze ontwaakte en zag verbaasd en met genoegen Hoeveel wij joegen door de jonge Lees meer…
Het gedicht ‘De boerenjongen’ verscheen in het tijdschrift ‘Stemmen des tijds’ in 1920. Het werd gebundeld in ‘Het heilig licht’. De boerenjongen Hoe zou zijn wezen anders kunnen zijn? Dit land was eeuwenlang in zijn geslacht. Zijns is hun moeite en heerlijkheid en macht, ’t Gewend gebieden en gehoorzaamd zijn. Lees meer…