De betekenis van dit gedicht kun je zoeken in de liefde, in het niet buiten een bepaalde geliefde kunnen. Dat kan over een mens gaan, over het geloof of misschien over God zelf. In mijn interpretatie bedoelt De Mérode met de laatste versregel dat je je kunt bezeren aan (de Lees meer…
Pas schreef ik een artikel over de koudegolf in de winter van 1708/1709. Mensen konden toen van Venetië naar het vasteland over de bevroren lagune. In heel Europa was het bar en bar koud. Even zoeken wat De Mérode over vrieskou schrijft … en zo stuitte ik op dit mooie, Lees meer…
Het gedicht van deze maand heet ‘Consummatum est!’, wat ‘Het is volbracht’ betekent. Het past natuurlijk uitstekend bij de paasmaand, maar het gedicht lijkt geschreven voor het schilderij ‘De kruisiging’ uit 1565 van Tintoretto. De grootsheid, de verslagenheid en het verdriet komen zowel in schilderij als gedicht duidelijk naar voren. Lees meer…
Een gedicht dat in 1921 werd gepubliceerd in de uitgave ‘De Stem’ van Dirk Coster, een literaire vriend van De Mérode. Let bijvoorbeeld op de beeldspraak van het hart als boek en hoe de mensen zelf ongerust vanaf een afstandje met God meelezen in hun eigen boek/hart. Voorbereiding Hun harten Lees meer…
Adri de Roon vertelt op zijn website Een derwisj is een tot de Soefi behorende, islamitisch geestelijke die de gelofte van armoede heeft afgelegd. Het dansen door de derwisjen is een religieus ritueel: de dans is voor Allah. De dansers dansen in één richting en draaien met grote snelheid rond Lees meer…
Jong-katholieken We houden van barmeid en zeekapitein En van een gulle hartige slok, Een krachtige vloek en losse gein Met een stem als een schorre klok. De heiligen en Maria zijn Niet bij ons in het publiek. Ze mogen thuis trooten in ziekte en pijn Want wij zijn intens katholiek. Lees meer…
DE MARTELAAR Toen heeft zijn hart, lang door zijn angst belet, Een wraakschreeuw naar den hemel uitgestooten En in Gods ooren donderden de schoten Die deze ziel losbrandde tot ontzet. En God kwam neder; en dit grijs benet Gelaat werd van Zijn heerlijkheid omvloten En onaantastbaar; en zijn vuist’ ontsloten Lees meer…
DE GLASBLAZER Ik schep den Schepper na; door vuur En wind vorm ik een leven puur. De slechte stof wordt door mijn macht Herboren tot een loutre pracht, Door ’t vuur tot in de kern doorgloeid Geeft het zich over en het vleoit, En ’t kleurloos ziedend kristallijn Omsluit des Lees meer…
DE MUUR Hij is de sterkte van zeer velen, Die allen hun geduld en kracht Tezamen doen en samen deelen, En worden één onwrikbre macht. De klinkers rusten en zij dragen, De mortel scheidt en zij verbindt. En schoon het fundament moet schragen De siertop pronkt in zon en wind. Lees meer…
WINTERAVOND Ook nu het avond wordt, Heer blijven we op U hopen, Het winterdaglicht kort, Hoe traag de dagen kropen. Het water is zoo diep En donker, de lantaren Beschampt de oeroude baren, Waarin de wereld sliep. En als de smalle boot, Waarin ik word gedrongen, Van levens wal afstoot, Lees meer…