Elisabeth Er leefde in haar een heimelijke hoop, Dat zij nog eens een schoonen zoon zou baren, En toen haar man intrad met wilde haren, En nederviel en op zijn knieën kroop, En kuste, als een hond, haar rimpelhanden, En sprak, zag zij den engel in zijn stem, En plotseling Lees verder…
Hoogtijden – I Kerstnacht Wij weten wel, dat Gij geboren zijt,En hulploos in een kribbe ligt en schreit;En toch, wij gaan met aarzelende voeten,U te begroeten. Wij schrokken huivrend op: dit is Uw nacht!Ons luchtig hart had niet op U gewacht.Nu kunnen wij met tuchtelooze zinnenU niet beminnen. Uw ster Lees verder…
Over het verraad van Judas Iskariot. Zijn spijt wordt overduidelijk. ‘Ich bin’s, ich sollte büszen!’ Ik kan den last niet langer dragen En snik, wat ik te zwijgen zocht Ik heb, gij hoeft niet langer vragen, Den Heer verraden en verkocht. Men bood, ik eischte, en mijn handen Grepen begeerig Lees verder…
Het gedicht van deze maand heet ‘Consummatum est!’, wat ‘Het is volbracht’ betekent. Het past natuurlijk uitstekend bij de paasmaand, maar het gedicht lijkt geschreven voor het schilderij ‘De kruisiging’ uit 1565 van Tintoretto. De grootsheid, de verslagenheid en het verdriet komen zowel in schilderij als gedicht duidelijk naar voren. Lees verder…
Willem de Mérode schreef verschillende gedichten over de verhalen van David in I en II Samuël. De vriendschap tussen David en Jonathan en de haat-/liefdeverhouding tussen David en Saul inspireerde hem. Het maandgedicht ‘Jonathan‘ ging over hun driehoeksverhouding. In dit gedicht speelt David voor Saul, zodat zijn de “kwade geest” Lees verder…
Kerstliedje De deuren waren dichtgedaan; De ramen bleekten bloembesterd; De sneeuw blauwde onder blanke maan Toen ons de Heer geboren werd. Donkre spelonk was haar gegund, Waar zij van haren zoon genas. Onder den adem van het rund Bloeide ze als feeder lentegras. Daar kreunde zij in scheurend wee, Of Lees verder…
Een gedicht gebaseerd op de vriendschap tussen David en Jonathan (I en II Samuel). Het gedicht is geschreven vanuit het perspectief van Jonathan; het eerste woord ‘Zijn’ slaat terug op de titel. Probeer tijdens het lezen van het gedicht te ontdekken waarom De Mérode in de eerste zin het woord Lees verder…
De moeder van Sisera Hing zij niet als een triestige lantaren Over de balustrade van het raam, Flakkerend naar ‘t gewoel der legerscharen En naar de sombre glorie van zijn naam? Dan wenkte zij de wijste harer vrouwen En vroeg: komt daar zijn felle wagen niet, Die als een bliksem Lees verder…
DE VERLOREN ZOON Bitt’rer dan alle ellende, is dit herwonnen deel: Weer thuis te mogen slapen op lang verlaten peel, En liggen lamgeslagen … en woelen rustvermoeiend, Totdat ’t lavendelgeurig verkoelend linnen gloeit. En mijn ontstoken oogen zien, starende in den nacht, Waar ik mij wende of keere, daar ’t Lees verder…
EN HIJ PEINST (2) Hoe kwellen mij herinneringen Als helle kinderstemmen zingen Van zalig thuis en eeuw’ge vreê Ik speelde met mijn broeder samen, En door hoog opgeschoven ramen Schertste mijn moeder met ons mee. Vader stond met het volk te praten. De werkmeid gilde als de kordate Knecht haar Lees verder…