Hoogtijden – I Kerstnacht Wij weten wel, dat Gij geboren zijt,En hulploos in een kribbe ligt en schreit;En toch, wij gaan met aarzelende voeten,U te begroeten. Wij schrokken huivrend op: dit is Uw nacht!Ons luchtig hart had niet op U gewacht.Nu kunnen wij met tuchtelooze zinnenU niet beminnen. Uw ster Lees meer…
Over het verraad van Judas Iskariot. Zijn spijt wordt overduidelijk. ‘Ich bin’s, ich sollte büszen!’ Ik kan den last niet langer dragen En snik, wat ik te zwijgen zocht Ik heb, gij hoeft niet langer vragen, Den Heer verraden en verkocht. Men bood, ik eischte, en mijn handen Grepen begeerig Lees meer…
Het gedicht van deze maand heet ‘Consummatum est!’, wat ‘Het is volbracht’ betekent. Het past natuurlijk uitstekend bij de paasmaand, maar het gedicht lijkt geschreven voor het schilderij ‘De kruisiging’ uit 1565 van Tintoretto. De grootsheid, de verslagenheid en het verdriet komen zowel in schilderij als gedicht duidelijk naar voren. Lees meer…
Willem de Mérode schreef verschillende gedichten over de verhalen van David in I en II Samuël. De vriendschap tussen David en Jonathan en de haat-/liefdeverhouding tussen David en Saul inspireerde hem. Het maandgedicht ‘Jonathan‘ ging over hun driehoeksverhouding. In dit gedicht speelt David voor Saul, zodat zijn de “kwade geest” Lees meer…
Kerstliedje De deuren waren dichtgedaan; De ramen bleekten bloembesterd; De sneeuw blauwde onder blanke maan Toen ons de Heer geboren werd. Donkre spelonk was haar gegund, Waar zij van haren zoon genas. Onder den adem van het rund Bloeide ze als feeder lentegras. Daar kreunde zij in scheurend wee, Of Lees meer…
Een gedicht gebaseerd op de vriendschap tussen David en Jonathan (I en II Samuel). Het gedicht is geschreven vanuit het perspectief van Jonathan; het eerste woord ‘Zijn’ slaat terug op de titel. Probeer tijdens het lezen van het gedicht te ontdekken waarom De Mérode in de eerste zin het woord Lees meer…
De moeder van Sisera Hing zij niet als een triestige lantaren Over de balustrade van het raam, Flakkerend naar ‘t gewoel der legerscharen En naar de sombre glorie van zijn naam? Dan wenkte zij de wijste harer vrouwen En vroeg: komt daar zijn felle wagen niet, Die als een bliksem Lees meer…
DE VERLOREN ZOON Bitt’rer dan alle ellende, is dit herwonnen deel: Weer thuis te mogen slapen op lang verlaten peel, En liggen lamgeslagen … en woelen rustvermoeiend, Totdat ’t lavendelgeurig verkoelend linnen gloeit. En mijn ontstoken oogen zien, starende in den nacht, Waar ik mij wende of keere, daar ’t Lees meer…
EN HIJ PEINST (2) Hoe kwellen mij herinneringen Als helle kinderstemmen zingen Van zalig thuis en eeuw’ge vreê Ik speelde met mijn broeder samen, En door hoog opgeschoven ramen Schertste mijn moeder met ons mee. Vader stond met het volk te praten. De werkmeid gilde als de kordate Knecht haar Lees meer…
DRIE KONINGEN Hij, met zijn fonkelende oogen In ’t bruine perkament gelaat, Buigt ’t hoofd en houdt de knie gebogen En kust de voet van ’t Kind dat staat En stort de schatting zijner landen: Het toornig roode goud, ter aard, En voelt den greep der kleine handen Bewegen in Lees meer…