De toorts Gij, die den toorts ontstoken, Beschiktet weer en wind,Zoodat zijn vlam, ontloken, Zijn ijlste tijging wint, Wil, zonder walmend flakkren,Den gloed van blozend goudTot klààrder schijnsel wakkren,En schutten ’t schamel hout. Doch blaast de tocht der zondeVenijnig naar zijn buit,Blusch ’t roetend licht ten grondeZelf mededoogend uit. Dan, Lees meer…
Een frisse duik in zee na een dag hard werken, lekker idee hé? Aan zee Ver van ’t rumoer der straten en mengelend gerucht, Rep ik, met koortsge leden, naar uw zuivre lucht, O zee! reeds rilt uw zilte door ’t prangende gewaad en strookt uw koele kussen mijn heftige Lees meer…
Het gedicht van deze maand heet ‘Consummatum est!’, wat ‘Het is volbracht’ betekent. Het past natuurlijk uitstekend bij de paasmaand, maar het gedicht lijkt geschreven voor het schilderij ‘De kruisiging’ uit 1565 van Tintoretto. De grootsheid, de verslagenheid en het verdriet komen zowel in schilderij als gedicht duidelijk naar voren. Lees meer…
VERGEVENDE LIEFDE Gedankt moet zijn voor veel vergeven, Want dikwijls overtreden wij, En doen of wij nog los en blij Beschikken over eigen leven. Wij voelen tijdens ’t zondigen niet Wat wij verscheuren en ontstelen: Vreugd die we elkander toebedeelden, Het hoogst geluk, wordt diepst verdriet. Wat aan vreemde werd Lees meer…