II – LIONARDO Sonnettencyclus (I t/m XII) over Italië Mijn ziel gruwt van het dubbelzinnig lachen, O Lionardo, dat gij zoo bemint: Een mengeling van zonneschijn en wind, Een faun die tussen englen staat te prachen. In geestesdiepten, krochten van gevoel, Waar zijn die vreemde glanzingen gevonden? Het is een Lees verder…
I – ITALIA Sonnettencyclus (I t/m XII) over Italië Wat kent mijn hart van u dan enkle steden, Een landschap, een flard lucht, van hitte teêr, En overal: het aanschijn van den Heer, Zooals uw vroomste zonen Hem beleden! En langzaam is mijn aandacht weggegleden Naar tijden vol van werelds Lees verder…
TU ES DEUS ABSCONDITUS Avond in Rome Dien ik in alle dingen Als glans en schijn vermoed, Die tot mijn hart komt dringen In koude en in gloed, Laat mij U zóó gevoelen Als ‘t driftige verzoelen En luwen van het bloed. Wanneer Gij zóó nabij zijt, Deert mij geen Lees verder…
ENVOI ‘s Nachts is mijn geest de heemlen doorgetogen, En scheerde langs der Alpen scherpen top, En ving den glimlach van de meren op, En kwam als maanglans tot uw slaap gevlogen. Hebt ge u niet even onbewust bewogen, Als droom met zijn beschroomden vingertop De wimpers lichtte en een Lees verder…
VIA APPIA Dit is de weg der heilge martelaren, De via sacra van den heldendood. Gods helgeheim doorlichtte hen zóó rood Dat zij straks Zijn gewijde kaarsen waren. In nachten grondloos hel en welig koel Hieven de zwarte pijnen hun contouren De veile keizer met zijn purpren hoeren Maakten den Lees verder…
Antinoüs I Museo Vaticano Hoe zouden goden onder mensen wònen? Ach, zij vertoeven slechts een korten tijd, Dat men hun trouw en onderworpenheid En dan een leven van verlangen toone. Het was den keizer, of een flits van zon Door zijn gesloten oogen kwam geschoten En nooit had hij een Lees verder…
SAN MARCO Sonnet Hier wordt het bidden murmlen en verzuchten, In deze kerk vol geur en wazig licht. Ze is als een koortsdroom en een minnedicht, Zoo liefelijk en zacht en zoo te duchten. Gelijk der zijde glanze’ in kreuk en vouwen Tezamen vloeien als ’t gewaad vergeelt, Staat hier Lees verder…
EN HIJ PEINST (2) Hoe kwellen mij herinneringen Als helle kinderstemmen zingen Van zalig thuis en eeuw’ge vreê Ik speelde met mijn broeder samen, En door hoog opgeschoven ramen Schertste mijn moeder met ons mee. Vader stond met het volk te praten. De werkmeid gilde als de kordate Knecht haar Lees verder…
Venezia Hier heeft het leven nog den zachten glans Van nutteloos in schoonheid te verstralen. Wat laat de lucht hier zuiver ademhalen! Op nieuw geluk geeft iedre dag een kans. En zaalger is de nacht hier dan een mans Gelaat, die van beminnen is doorvloten. Siddrende bloem, fel uit het Lees verder…
Toegevoegd het gedicht ‘Dankdag’ Naar aanleiding van een vraag van de heer Hage is het gedicht ‘Dankdag’ uit de bundel Het Heilig Licht (1922) op de site gepubliceerd. Ik wens u veel leesplezier. Dankdag De laatste wagen is van ’t land gewankeld Het jonge volk zat lachend boven op, Oogen Lees verder…