DRIE KONINGEN Hij, met zijn fonkelende oogen In ’t bruine perkament gelaat, Buigt ’t hoofd en houdt de knie gebogen En kust de voet van ’t Kind dat staat En stort de schatting zijner landen: Het toornig roode goud, ter aard, En voelt den greep der kleine handen Bewegen in Lees verder…
KERSTMIS Over de wereld ging de lente komen. Gods Geest is neergezweefd en als dauw Gedruppeld in de heete ziel der vromen En deed een Kind ontluiken uit een vrouw. Den hemelen ontvloeiden witte stroomen Engelen, en hun blinken rees en neeg En laaide bleek om werelds breede zoomen En Lees verder…
PAASCHMORGEN Hij was het graf al uitgegaan Vóór ik Zijn dood bezoeken kon. Een zwarte leegte in de zon Gaapt de spelonk mij aan. O wát hoopte in mijn verdriet, Hij kwam mijn ongeduld nog vóór. Maar, Dien ik door den dood verloor Vind ik ook levend niet De olijven Lees verder…