Schrijfster, christen en vriendin
Willemina (Wilma) Vermaat is geboren op 14 mei 1873. Ze overleed op 20 maart 1967. Zij is onder andere schrijfster van het boek ‘God’s gevangene’, geïnspireerd op Anton Kraak, waarin zij homoseksualiteit bespreekbaar wil maken en waaruit haar begrip voor een andere geaardheid blijkt.
Wilma heeft veel voor De Mérode betekend, vooral tijdens zijn gevangenisperiode. Hij durfde open te zijn tegen haar en stuurde haar het prachtige dankdicht ‘Voor Wilma’ dat op schrift is gekomen omdat Wilma Vermaat het op 91-jarige leeftijd nog uit haar hoofd kon opzeggen aan Hans Werkman, de biograaf van Willem de Mérode.
Gods gevangene
Wikipedia:
Het boek ‘God’s gevangene’ veroorzaakte veel opschudding ten tijde van de publicatie; het gaat over een homoseksuele onderwijzer die in zijn kleindorpse omgeving als een paria wordt behandeld en uiteindelijk vrede vindt in een platonische liefde tot God.
Biografisch Woordenboek Gelderland:
Een bijzondere plaats in Wilma’s werk wordt ingenomen door Gods gevangene (Baarn 1923), waarin ze op bewogen en fijngevoelige wijze schrijft over het probleem van de homoseksualiteit. Na veel strijd komt de hoofdpersoon tot de erkenning dat God deze begrenzing (die van zijn geaardheid) in zijn leven heeft gebracht en hem hiermee een grote en tegelijkertijd veeleisende opdracht heeft gegeven: vergeestelijking van zijn liefde. Bij haar tijdgenoten heeft deze roman vele en merendeels afwijzende reacties opgeroepen.
Achterste rij v.l.n.r.: Willem de Mérode, A.J. van Dijk en Wilma Vermaat. Voor: Jan H. de Groot en Martin Leopold (pseudoniem van M. Kloostra, 1908-1982). Voor het huis van Wilma in Beekbergen, 24 augustus 1929.
Graf Wilma Vermaat
Foto door Max N. Noteboom
0 reacties