San Marco Als uw bloode driestheid durfde erkennen, Dat wij samen in den hemel waren, Zou ik dan ’t gemeen geluk niet loven Van dit zaligheid-doordrenkt bestaan? Warm is de aarde onder onze voeten, Hoog reikt ’t gras als toen wij kindren waren. Onze monden werden zoet van honing Die Lees verder…
Een mooi sonnet over hoe een beetje aandacht voor je naaste tot iets moois kan leiden. De doove vrouw Zij zat te sluimren in het ijl prieël Van ’t kroegje, waar wij wijn te drinken vroegen. Ze ontwaakte en zag verbaasd en met genoegen Hoeveel wij joegen door de jonge Lees verder…
Het gedicht ‘De boerenjongen’ verscheen in het tijdschrift ‘Stemmen des tijds’ in 1920. Het werd gebundeld in ‘Het heilig licht’. De boerenjongen Hoe zou zijn wezen anders kunnen zijn? Dit land was eeuwenlang in zijn geslacht. Zijns is hun moeite en heerlijkheid en macht, ’t Gewend gebieden en gehoorzaamd zijn. Lees verder…
Over verlangen en onmacht. Verbeiden Ik weet, dat gij niet komen zult, En wacht tóch op uw komen. En mijn verbeidend ongeduld Waakt nog in diepste droomen. Ik lig en slaap, en, onbewust Hoor ik op elk geruchten En beef vervaard naar de ijdlen lust Der nadrende genuchten. Geen wind Lees verder…
Over het verraad van Judas Iskariot. Zijn spijt wordt overduidelijk. ‘Ich bin’s, ich sollte büszen!’ Ik kan den last niet langer dragen En snik, wat ik te zwijgen zocht Ik heb, gij hoeft niet langer vragen, Den Heer verraden en verkocht. Men bood, ik eischte, en mijn handen Grepen begeerig Lees verder…
Kunstschilder Johan Dijkstra en zijn vrouw raakten via De Ploeg bevriend met schrijver en dichter Willem de Mérode. In 1924 maakte hij voor het boek Ganymedes van De Mérode vijf houtsneden, waaronder Ganymedes als schenker der goden. De expressionistische houtsneden zijn met opzet wat primitief. Dijkstra maakte zijn houtsneden met Lees verder…
Ik houd van niets zooveel dan van uw handen Ik min u heel en al: uw mond, uw haar, Uw oor, een kleine schelp met roze randen; Uw oogen, als een avondlucht zoo klaar, Maar meer nog houd ik van uw blanke handen. Uw handen zijn zoo zacht en Lees verder…
Gaat geluk niet altijd over de liefde? Geluk Nu zal ik voor altijd gelukkig zijn En zingend door de luide wereld zwerven. Wat is het leven zoet, en ach, te sterven Van u bemind, heeft nog een lichten schijn. Boven ons brandt de zon den hemel rein En wentelen de Lees verder…
Vredigheid, schoonheid, wreedheid, dood en vrijheid verzameld in een paar strofen. Prachtig vind ik de definitie ‘Bol vol boos venijn’ … De spin O kunstenaar, die onbekommerd Uw wezen aan de wereld toont, Waar zonneluwte heerscht of ’t lommert, In zelfgeschapen woning woont; Ze is luchtig, los, de winden waaien Lees verder…
Ik denk bij dit gedicht vooral aan het libro d’oro zoals men dat in Venetië kende. De adel werd daar ingeschreven. Hieronder zie je rechts een afbeelding met het gedicht in het handschrift van De Mérode. Het stamboek In een register had hij opgeschreven Den stamboom van zichzelf, paarden en Lees verder…