Een frisse duik in zee na een dag hard werken, lekker idee hé?

Aan zee

Ver van ’t rumoer der straten
en mengelend gerucht,
Rep ik, met koortsge leden,
naar uw zuivre lucht,

O zee! reeds rilt uw zilte
door ’t prangende gewaad
en strookt uw koele kussen
mijn heftige gelaat.

Heb ‘k heel den dag vernomen
uw aarzelende stem,
Gij lokt, mijn nooden kennend,
met dieper drang en stem.

O onverdiende goedheid,
o wreed doorvlijmde pijn,
daar is geen wranger wellust
dan, boos, bij u te zijn.

Aan uwen schoot belijdend
àl wat het dorst bestaan,
Al wat het heeft misdreven
en driest liet ongedaan.

Dan, in uw diep gedompeld,
wascht gij de leden rein,
en zuivert gansch de ziele
als uw klaar kristallijn.

Uit: nalezing van Verzamelde Gedichten, geschreven op 9 augustus 1913


0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

24 + = 31