Een idyllische foto van een nogal wit gezinnetje, maar het past wel …
Het kind
Toen zij besloten één te zijn
En bloed en leven te vermengen,
Kwam er een zachtheid in hun zengen,
Of er een zingende fontein
Koelte verstuivelde over rozen.
Hun diepste wezen, transparant,
Tot stralend licht gestolde brand,
Verscheen ’t kind, dat hen had ontboden
Uit: Verzamelde Gedichten, Nalezing IX (1933-1936), geschreven op 11 april 1935
Bach Ich will dir mein Herze schenken,Senk dich, mein Heil, hineinMattheus Passion Het huis is donker, maar het raamOpent op den kristallen hemel.Doorschijnend deint ‘t bloed rood gewemelVan wijnloof: zalig aardsche naam.Wij kijken met onwillige Lees meer…
Teleurgestelde verwachting Het onweer maakte loom van leden.Ik dacht: het is de ouderdomEn liep wat ingezakt en kromEn wenste: was het maar geleden. De buurman groette diep tevredenEn dacht: die wordt gauw opgeruimd.‘k Heb lang Lees meer…
Christelijk leven Het gaat niet om een snelle slag,Die wordt gewonnen of verloren.Wij moeten levenslang ‘t bekorenVerwinnen, dag aan dag. Men kan niet boemelen, en bidden:O Heer, maak alles wel!Wees gij gedurig in ons midden! Lees meer…
0 reacties