Woensdagavond 22 mei schoven zo’n 35 belangstellenden aan om de Eerste Willem de Mérodelezing bij te wonen. Hans Werkman en Willem Jan Otten gingen met de nodige humor met elkaar in gesprek aan de hand van zo’n negen gedichten van De Mérode.

Beide heren gingen losjes met elkaar in gesprek over hoe zij hun gezamenlijke bloemlezing met 100 gedichten van De Mérode samenstelden. In het intro werd het gedicht ‘De cigaret’ even genoemd, waarbij Hans Werkman olijk opmerkte ‘Roken is dodelijk, maar het gedicht is goed‘. De toon was gezet.

Andere gedichten die aan de orde kwamen:

  • De zieke jongen
  • Berouw
  • Waanzin
  • Venezia
  • De witte pauw
  • Gestorven jongetje
  • De brief van de dode
  • Elisabeth

We hoorden de overwegingen die Werkman en Otten hadden om bepaalde gedichten aan te dragen voor de bloemlezing en hoe ze van elkaar leerden en gedichten (her)ontdekten. Voor mij was het bijzonder om de toedracht van het gedicht ‘De brief van de dode’ te horen. De Mérode droeg dit gedicht op aan de overleden J.K. van Eerbeek . Wat was nu het bijzondere: De Mérode kreeg daadwerkelijk een brief van Van Eerbeek toegestuurd, maar dat gebeurde jaren na de dood van Van Eerbeek. Na zijn dood vond zijn zus die brief, die al enkele jaren oud was, in gesloten envelop en ze postte hem. Dus De Mérode ontving een brief van de dode.

De brief van den doode

J.K. van Eerbeek †

Soms vindt met in de straten van oud Rome
Een sarcophaag, een doodkist, waar de buis
Der waterleiding mondt als in een sluis,
En waar de kinderen stil drinken komen.

Zoo is het met je brief, dien ik ontvang,
Geschreven jaren her; lang na je sterven
Mag ik hem als verbeurden zegen erven
En weet, ik was iets voor je levensgang.

Of ’t goed geweest is, dat weet God alleen.
Wij kunnen niets dan dorstig nederzinken,
En zien het koele dronkre water blinken
En drinken leven uit den dooden steen.

Geschreven op 13 januari 1938, uit Verzamelde Gedichten, Nalezing X

We leerden (tenminste, de meeste mensen) een nieuwe naam kennen: Anton van Wilderode. Een dichter die relatieve onbekendheid deelt met Willem de Mérode. Misschien zit het hem in het gekozen pseudoniem, dat bij beiden op ‘rode’ eindigt?

Willem Jan Otten merkte op dat De Mérode een voorliefde heeft voor ‘ui‘ als klinkerrijm. Uit een snelle check op 1007 gedichten in de gedichtendatabase blijkt dat de combinatie ‘ie‘ toch nog vaker voorkomt dan ‘ui’ (bedenk: ‘liefde’ en ‘ziel’).

Aan het einde van de lezing maakte Hans Werkman iedereen attent op een komende tentoonstelling in 2022 bij Openluchtmuseum Het Hogeland te Warffum. Er volgt een expositie die gewijd is aan de Groningers Willem de Mérode, schilder Johan Dijkstra en zijn zwager Johan van Veen, de bedenker van de Deltawerken. De exacte datum wordt nog bekendgemaakt (waarschijnlijk april/juni 2022).

Fotogalerij

Categorieën: nieuws

0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

2 + 1 =