CARPE DIEM

'k Heb dezen dag zoo traag en fijn genoten Als kinderlipjes zuigen aan een vrucht En dan lang nagenieten met een zucht, Als 't laatste sap hun keeltje is ingespoten. Hun handen streelden 't goudfluweelen dons ... In hun zachtgloeiende herinneringen. Is 't of zij nòg de fulpen vrucht omvingen ... En zoo bemijmer ik de liefde in ons. De irissen uwer oogen glansden donker En vloeiden vol van zonnig goudgeflonker. 't Roomig gelaat scheen lichter in uw lach. De hoekjes van uw smallen mond bewogen, Van heimelijke schaduwen betogen ... Ik plukte stil den kostelijken dag!

Uit: Het Heilig Licht (1920/1921).

Categorieën: maandgedicht

0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

− 2 = 5